Wyjaśnienie metody równych udziałów
Strona ta wyjaśnia działanie metody równych udziałów. Metoda może być stosowana dla różnych typów głosów. Wyborcy mogą w szczgólności głosować w następujący sposób:
- Przez aprobaty, gdzie każdy wyborca zaznacza te projekty, które popiera (niektóre miasta wprowadzają dodatkowe limity na to, na ile projektów wyborca może zagłosować, natomiast nie jest to kluczowe dla działania metody równych udziałów).
- W skali, gdzie wyborcy mogą przypisywać projektom punkty poparcia; jeżeli wyborca przypisuje więcej punktów danemu projektowi, oznacza to, że taki projekt jest z jego punktu widzenia istotniejszy.
Głosowanie przez aprobaty jest szczególnym przypadkiem głosowania w skali: intuicyjnie, jeżeli wyborca zagłosował na dany projekt, to tak jakby przypisał mu jeden punkt, a w przeciwnym przypadku zero punktów. Poniżej wyjaśniamy metodę dla głosowania przez aprobaty. Czytelników zainteresowanych metodą równych udziałów dla głosowania w skali prosimy o bezpośredni kontakt.
Możesz od razu przejść do przykładu ilustrującego działanie metody.
Główny mechanizm działania
Zaczniemy od omówienia głównych zasad działania metody, a następnie przejdziemy do omówienia szczegółów technicznych.
Budżet jest dzielony po równo pomiędzy głosujących.
PrzykładZałóżmy, że nasz budżet to 1 000 000 zł (1 milion), oraz że 100 000 mieszkańców wzięło udział w wyborach. Wtedy każdy wyborca otrzymuje umowną kwotę 10 zł.
Usuwamy każdy projekt, który kosztuje więcej niż całkowita ilość środków, którymi dysponują wyborcy głosujący na ten projekt. (W przypadku głosowania w skali, patrzymy na wyborców, którzy przyznali projektowi dodatnią liczbę punktów.)
PrzykładRozważmy projekt o koszcie 10 000 zł, który otrzymał 500 głosów. Ponieważ każdemu wyborcy przydzieliliśmy 10 zł, to 500 wyborców dysponuje kwotą 5 000 zł. Ponieważ projekt kosztuje więcej niż łączna kwota, którą dysponują popierający go wyborcy, to nie może zostać sfinansowany i zostaje odrzucony.
Jeśli każdy projekt został wybrany bądź odrzucony, to metoda kończy działanie.
W przeciwnym przypadku, dla każdego projektu, który jeszcze nie został wybrany ani odrzucony, obliczamy jego „efektywną liczbę głosów”.
WyjaśnieniePrzy głosowaniu przez aprobaty liczba głosów oddanych na projekt odpowiada liczbie wyborców, którzy zagłosowali na ten projekt. Dla głosowania w skali jest to sumaryczna liczba punktów przynanych przez wyborców. Efektywna liczba głosów jest zazwyczaj mniejszą wartością niż liczba głosów, ponieważ nie uwzględniamy głosów pochodzących od wyborców, którzy nie mają już umownych środków, a zatem nie mogą uczestniczyć w „zrzutce” na dany projekt.
Wybieramy projekt z najwyższą efektywną liczbą głosów. Koszt takiego projektu dzielimy możliwie po równo na wyborców, którzy zagłosowali na ten projekt i odpowiednio zmniejszamy umowne kwoty, którymi dysponują ci wyborcy.
Wracamy do kroku 2. Tym samym kroki 2-6 będą powtarzane „w pętli” dopóki metoda nie zakończy działania (czyli do momentu aż zostanie spełniony warunek z punktu 3).
Metoda równych udziałów może zakończyć działanie nie wykorzystując w pełni dostępnego budżetu. Analiza danych pokazuje, że koszt wybranych projektów jest zazwyczaj znacząco niższy niż budżet. Dlatego w pierwszym kroku zwykle dzielimy pomiędzy wyborców kwotę, która jest wyższa niż oryginalny budżet, ale dla której koszt projektów wybranych przez metodę równych udziałów nie przekracza oryginalnego budżetu. Dzięki temu jesteśmy w stanie w pełni wykorzystać dostępne środki. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w zakładce o wariantach uzupełniania wyników obliczonych przez metodę równych udziałów.
Podział kosztu projektu
Jednym z kluczowych elementów opisu metody równych udziałów jest podział kosztu wybranego projektu na wyborców, którzy zagłosowali na ten projekt. Na poziomie intuicyjnym, koszt powinien być podzielony tak równo jak to tylko możliwe. Poniżej precyzujemy co to dokładnie znaczy i pokazujemy przykłady ilustrujące procedurę dzielenia kosztu.
Załóżmy, że mamy 10 wyborców, a budżet wynosi 300 zł. Zatem w pierwszym kroku każdemu wyborcy przypisujemy 30 zł. Możemy to przedstawić na poniższym diagramie: każdemu wyborcy odpowiada słupek o wysokości 30 zł.
Rozważmy projekt o koszcie 50 zł, na którego zagłosowało pięciu pierwszych wyborców (licząc od lewej). Koszt tego projektu możemy podzielić po równo na popierających go wyborców. Wtedy każdy zwolennik tego projektu zapłaci 10 zł. Możemy to zilustrować w następujący sposób:
Odrobinę bardziej skomplikowany przypadek, to gdy niektórzy głosujący wydali już część umownych środków, które im przysługują. Wtedy idealnie równy podział kosztu projektu pomiędzy jego zwolenników może nie być możliwy.
Rozważmy jeszcze raz projekt o koszcie 50 zł, na który zagłosowało pięciu pierwszych wyborców (licząc od lewej). Załóżmy jednak, że wyborca po lewej stronie wydał już w poprzednich rundach całą przysługującą mu kwotę. W takim wypadku koszt projektu musimy podzielić na pozostałych 4 wyborców. Zatem każdy z nich musi zapłacić 12,50 zł (4 · 12.50 zł = 50 zł).
Spójrzmy na jeszcze jeden przykład. Załóżmy, że dwóch pierwszych wyborców (licząc od lewej) ma po 5 zł (czyli każdy z nich wydał w poprzednich rundach łącznie 25 zł). W takim wypadku, wyborcy ci powinni zapłacić łącznie 5 zł + 5 zł = 10 zł. Następnie dzielimy pozostały koszt 40 zł po równo na pozostałych 3 wyborców, z których każdy musi zapłacić 13,33 zł (3 · 13,33 zł = 40 zł).
Ogólnie rzecz ujmując, procedura podziału kosztu projektu jest następująca. Najpierw staramy się podzielić koszt po równo, czyli dzielimy koszt projektu przez liczbę jego zwolenników. Jeśli niektórzy wyborcy nie mają wystarczająco dużo środków, aby pokryć przypadającą na nich część kosztu, to wyborcy ci płacą kwotę, którą dysponują. Część kosztu projektu może zatem nie zostać opłacona. Dzielimy ten pozostały koszt po równo na pozostałych wyborców (czyli tych, którzy mają jeszcze dostępne środki). Jeśli taki równy podział znowu nie jest możliwy, to wyborcy którzy nie mają wystarczająco dużo środków płacą kwotę, którą dysponują, i tak dalej. (Alternatywny matematyczny sposób opisu procedury podziału kosztu jest następujący: dzielimy koszt pomiędzy zwolenników projektu w taki sposób, aby maksymalna płatność pojedynczego wyborcy była jak najmniejsza).
Poniższy interaktywny przykład ilustruje działanie procedury dzielenia kosztu. Możesz zmieniać koszt projektu przeciągając suwak (początkowo koszt projektu to 30 zł). Koszt ten chcemy podzielć na 5 wyborców, którzy zagłosowali na ten projekt. Ilość środków, którymi dysponują wyborcy to odpowiednio 10 zł, 10 zł, 10 zł, 20 zł, 30 zł.
W powyższym przykładzie, jeśli projekt kosztuje co najwyżej 50 zł, to jego koszt możemy podzielić idealnie po równo. Jeśli koszt jest większy niż 50 zł ale mniejszy niż 80 zł, to pierwszych trzech wyborców licząc od lewej nie może zapłacić równej części. Każdy z nich może zapłacić co najwyżej 10 zł, zatem dwóch pozostałych wyborców musi zapłacić więcej. Jeżeli projekt kosztowałby więcej niż 80 zł, to wyborcy nie mają już wystarczająco środków, aby zapłacić za projekt, więc projekt nie może zostać wybrany.
Nasze logo jest inspirowane tymi diagramami podziału. Ma ono również symbolizować panoramę miasta.
Obliczanie efektywnej liczby głosów
W każdej rundzie metody obliczamy efektywną liczbą głosów dla projektów, które nie zostały dotychczas wybrane. Poniżej wyjaśniamy czym jest efektywna liczba głosów i jak ją obliczać.
Najważniejszą zasadą jest to, że nie liczymy głosów pochodzących od wyborców, którzy wydali już całą przysługującą im kwotę. Na poziomie intuicyjnym, skoro wyborca wydał już przysługującą mu kwotę, to znaczy, że już wybraliśmy projekty, które taki wyborca popiera. Nie chcemy takim wyborcom dawać zbyt dużego wpływu na wynik wyborów. Chcielibyśmy raczej sfinansować też inne projekty, które uzyskały popracie pozostałych wyborców, których głosy nie zostały jeszcze uwzględnione. Przykładowo, rozważmy projekt, który otrzymał 50 głosów. Załóżmy, że 10 z głosujących na ten projekt wydało już całe przysługujące im kwoty. Wtedy efektywna liczba głosów oddanych na ten projekt wynosi 40.
Kolejna zasada mówi, że głosy pochodzące od wyborców, którym pozostały jeszcze pieniądze, ale jest ich za mało, aby zapłacić równą część kosztu projektu, będą liczone jako ułamki. Przykładowo jeśli dany wyborca miałby zapłacić za projekt dwukrotnie mniej niż wyborca który zapłacił najwięcej, to jego głos liczy się jako połowa. Poniżej wyjaśniamy na przykładach jak dokładnie obliczać te ułamki.
Przykład 1
Przyklad ten wyjaśniony jest również na nagraniu na YouTube'ie [6:02 min].
Zilustrujmy działanie metody na małym przykładzie. Załóżmy, że dostępny budżet wynosi 1100 zł i mamy 11 głosujących.
Zgłoszonych zostało 5 projektów i stosujemy głosowanie przez aprobaty. Poniższa tabela zawiera listę projektów i ich koszty. Każdemu wyborcy odpowiada kolumna w tabeli. W takiej kolumnie umieszczamy krzyżyki przy projektach na które zagłosował wyborca. Przykładowo, pierwszy głosujący od lewej zagłosował na ścieżkę rowerową i na otwartą siłownię.
Projekt | Koszt | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | 👤 | liczba głosów |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
🚲 ścieżka rowerowa | 700 zł | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | 7 | ||||
🏋️ otwarta siłownia | 400 zł | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | 6 | |||||
🌳 nowy park | 250 zł | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | 5 | ||||||
🛝 plac zabaw | 200 zł | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | 4 | |||||||
📚 biblioteka dla dzieci | 100 zł | ✗ |